ปรโลกนิวส์ คุณแม่เอี๊ยกเน้ย ตอนที่ 2 (ตอนจบ)
ที่คุณแม่เอี๊ยกเน้ยเสียชีวิตด้วยโรคชรา จากไปตอนอายุ 91 ปีเพราะเศษกรรมปาณาติบาต ที่ตัวท่านเคยฆ่าสัตว์มาหลายๆ ภพหลายๆ ชาติ รวมกับเศษกรรมที่ท่านเคยใช้แรงงานสัตว์อย่างหนัก
กรณีศึกษา คุณโมนิค มูนอฟ ตอนที่ 9
คุณไอวี่คิดว่า ความปรารถนาที่จะบวชของตัวเขานั้น คงจะเป็นไปได้ยากมาก เพราะตัวเขายังมีภาระหน้าที่ ที่จะต้องรับผิดชอบดูแลบรรดาลูกน้อง นายทหารอีกเป็นจำนวนมาก
ปรโลกนิวส์ ของทีมชนะสกุลนิยม ตอนที่ 8
เมื่อโยมพ่อของลูก ต้องประสบกับปัญหาโรคระบาดของสัตว์ที่แพร่ระบาดไปทั่วทั้งหมู่บ้านแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกกังวลและกลัวเป็นอย่างมาก
บุญแม้เล็กน้อย
บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า "บุญมีประมาณน้อย" จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละหยาดๆ)
วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย จัดตักบาตร ณ Cerritos
วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ได้จัดตักบาตร ณ Cerritos Park เมือง Cerritos ซึ่งได้จัดต่อเนื่องเป็นประจำทุกเดือน
เทพธิดาใหม่ ยอดกัลยาณมิตร
เธอถูกปลูกฝังให้รักการทำบุญ เข้าวัด ฟังธรรมมาตั้งแต่เด็ก กลางปี พ.ศ.2546 เธอได้เริ่มต้นทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างจริงจัง ด้วยหัวใจของยอดกัลยาณมิตร
บุญเท่านั้นที่ปรารถนา
บัณฑิตทั้งหลาย สรรเสริญความไม่ประมาทในการสั่งสมบุญ เพราะผู้ไม่ประมาทย่อมยึดเอาประโยชน์ทั้งสองไว้ได้ คือประโยชน์ในปัจจุบันนี้และประโยชน์ในสัมปรายภพ
ปรนิมมิตวสวัตดี ตอน สิริมาเทพนารี ๑
ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน อีกทั้งไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราจักเป็นผู้จำแนกแจกทาน เช่นเดียวกับบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อนทั้งหลาย แต่ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานอย่างนี้แล้ว จิตจะเลื่อมใส เกิดความปลื้มใจและปีติโสมนัส เขาให้ทานคือ ข้าวและนํ้าเป็นต้นแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
นิมมานรดี
ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน อีกทั้งไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราหุงหากินได้ แต่สมณะ หรือพราหมณ์ทั้งหลาย ไม่ได้หุงหากิน การไม่ให้ทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลาย ย่อมเป็นการไม่สมควร” แต่ให้ทานด้วยคิดว่า “เราจักเป็นผู้จำแนกแจกทานเช่นเดียวกับท่านฤาษีทั้งหลาย ผู้ที่ได้เคยจำแนกแจกทาน ตามแบบอย่างของบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน บุคคลนั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาทั้งหลาย ในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี
สวรรค์ชั้นยามา
ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา